Glikoz Kan Şekeri Kaç Olmalı? Bir Siyaset Bilimcisinin Analizi
Toplumsal düzenin en derin damarlarına işleyen siyaset bilimi, kimi zaman en biyolojik düzeydeki sorularla da kesişir. “Glikoz kan şekeri kaç olmalı?” sorusu, sadece bir tıbbi bilgi meselesi değildir; aynı zamanda birey ve devlet, kurumlar ve vatandaşlık, ideoloji ve yaşam biçimleri arasındaki güç ilişkilerinin de bir izdüşümüdür. Tıpkı bedenin düzenini sağlayan kan şekeri gibi, toplumun düzenini sağlayan da siyasal ve kurumsal mekanizmalardır. Peki, bu biyopolitik düzlemde iktidarın tanımı değişirken, birey nasıl konumlanır?
İktidar ve Beden: Kan Şekeri Üzerinden Bir Okuma
İktidar, sadece yasa koyma ya da yönetme gücü değil, aynı zamanda yaşamın en küçük ayrıntılarına nüfuz etme kapasitesidir. Michel Foucault’nun “biyopolitika” kavramı, bireyin bedenini yönetim nesnesi haline getiren modern iktidar mekanizmalarını açıklarken, glikoz değerleri üzerinden de okunabilir. Çünkü “normal” kabul edilen bir kan şekeri seviyesi, tıpkı devletin tanımladığı “makbul vatandaş” gibi bir normatif çerçeve çizer.
Burada kritik soru şudur: “Kim belirliyor normal olanı?” Tıp kurumları mı, devlet mi, yoksa küresel sağlık endüstrisinin görünmez elleri mi?
Kurumlar, İdeoloji ve Sağlık Politikaları
Kurumlar, kan şekeri değerlerini bir “sağlık standardı” olarak belirler. Dünya Sağlık Örgütü veya ulusal sağlık bakanlıkları, normal kabul edilen değerleri ilan eder:
– Açlık glikoz seviyesi genellikle 70-100 mg/dl arası,
– Tokluk sonrası ise 140 mg/dl altı sağlıklı kabul edilir.
Fakat bu rakamlar, salt bilimsel ölçütler mi, yoksa ideolojik ayarlamalar mıdır? Kapitalist düzende ilaç endüstrisinin baskısı, “normal” değerleri daraltarak daha fazla insana ilaç tüketimi dayatabilir mi? Vatandaşlık bu noktada sağlık üzerinden bir “disipline olma” haline dönüşmez mi?
Vatandaşlık ve Bedenin Yönetimi
Modern yurttaşlık, sadece oy verme ya da yasa önünde eşitlik ile tanımlanmaz. Aynı zamanda “sağlıklı bir beden” taşıma sorumluluğu da bireyin vatandaşlık bilincinin parçasıdır. Yüksek kan şekeri, sadece bireysel bir sorun değil, toplumsal maliyet yaratan bir risk faktörü olarak ele alınır. Devlet, bu maliyeti kontrol etmek adına halkı sağlık testlerine yönlendirir, düzenli kontrolleri teşvik eder, hatta zorunlu hale getirir.
Peki bu durumda, “Birey sağlığını korumak için mi kontrol ediliyor, yoksa iktidarın yükünü hafifletmek için mi?”
Toplumsal Cinsiyet ve Farklı Yaklaşımlar
Siyaset bilimi perspektifinden bakıldığında, erkekler ve kadınlar sağlık politikalarına farklı refleksler gösterir.
– Erkeklerin yaklaşımı genellikle stratejik ve güç odaklıdır: “Kan şekeri kontrol altına alınmalı çünkü güçlü kalmalıyım, üretken olmalıyım.”
– Kadınların yaklaşımı ise daha çok demokratik katılım ve toplumsal etkileşim üzerine kuruludur: “Sağlığımı korumalıyım çünkü ailem, çevrem ve toplumla olan bağlarımı sürdürmeliyim.”
Bu iki bakış açısının birleşimi, toplumda hem bireysel özgürlük hem de kolektif sorumluluk ekseninde daha dengeli bir sağlık anlayışı yaratabilir.
Provokatif Sorularla Düşünmek
– Glikoz değerlerimizin “normal” sınırlarını belirleyen kim?
– Tıbbın söylediği her şey, ideolojiden arınmış olabilir mi?
– Sağlıklı vatandaş olmak, özgür bir birey olmakla çelişir mi?
– Erkeklerin güç merkezli yaklaşımı ile kadınların demokratik odaklı yaklaşımı birleşirse, yeni bir siyasal sağlık rejimi mümkün olur mu?
Sonuç: Kan Şekeri ve Toplumun Nabzı
“Glikoz kan şekeri kaç olmalı?” sorusuna sadece biyolojik bir yanıt aramak eksik olur. Bu soru aynı zamanda iktidar, ideoloji, kurumlar ve vatandaşlık çerçevesinde yeniden düşünülmelidir. Bedenin biyolojik düzeni ile toplumun siyasal düzeni arasında derin bir analoji vardır. Tıpkı kan şekerinin dengede kalması gerektiği gibi, toplumun da güç ilişkileri, ideolojiler ve vatandaşlık pratikleri arasında dengeli bir düzen kurması gerekir.
Sonuçta, sağlıklı bir birey sadece kendi yaşamını değil, aynı zamanda toplumun siyasal düzenini de ayakta tutar. Çünkü siyaset biliminin özü, yaşamın ta kendisidir.